ความสำคัญของการปล่อยวาง
การเทรดนั้นคล้ายกับการทำความเข้าใจในสิ่งที่ลึกซึ้ง คือการประจักษ์ในสิ่งที่อยู่เบื้องหลัง ขณะเดียวกันจึงสามารถกล่าวได้ว่า มีสิ่งที่เรียกว่า "道" ในตลาดที่นักเทรดต้องจับต้อง เมื่อคิดถึง "เพื่อเรียนรู้มีความก้าวหน้าในทุกวัน เพื่อให้เข้าใจจะสูญเสียในทุกๆวัน" นั้นก็ดูจะเหมาะสมมากในที่นี้
การเรียนรู้กับการปล่อยวาง
จริงๆแล้ว การเทรดไม่ได้ซับซ้อนขนาดนั้น แต่เพราะมนุษย์เป็นสิ่งที่ซับซ้อนเกินไป และตลาดก็มีเสรีมากเกินไป ทำให้นักเทรดหลายคนถูกบดบังด้วยความรู้สึกและไม่สามารถรับรู้เส้นทางการเทรดได้ เราไม่ควรแสวงหาว่าเราได้เรียนรู้สิ่งใดมาเท่าไหร่ แต่ควรแสวงหาว่าเราได้ปล่อยสิ่งใดออกไปบ้าง เช่น การยึดติดกับการขาดทุน การรีบถอนกำไร หรืออารมณ์ที่หงุดหงิดและโกรธ ความรู้สึกที่โลภและกลัว
การจัดการอารมณ์
จิตใจและอารมณ์ที่ไม่เหมาะสมกับการเทรดจะสะท้อนออกมาเป็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ซึ่งทั้งสามอย่างนี้คือคุณลักษณะที่เด่นชัดของนักเทรดที่ล้มเหลว การปล่อยวางในเวลาใดก็ตาม นั่นคือเมื่อใดที่การเทรดจะก้าวไปในทางที่ถูกต้อง
ศัตรูที่แท้จริงของนักเทรด
ศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการเทรดไม่ได้อยู่ที่ตลาด ไม่ได้อยู่ที่นักเทรดคนอื่น และแน่นอนว่าไม่ใช่ราคาของสินทรัพย์ แต่มันคือ "ตัวเราเอง" ตัวเราคือเหมือนต้นไม้ที่มีกิ่งก้านที่ดีกับการจับตัด และต้องตัดกิ่งที่ไม่ใช้ออกไปให้หมด ทำให้ต้นไม้ตรงขึ้น จึงมีความหวังว่าจะเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ในอนาคต
การเรียนรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
เมื่อนักเทรดใหม่เริ่มต้น พวกเขามักจะเรียนรู้เกี่ยวกับตัวบ่งชี้ต่างๆ ซึ่งตัวบ่งชี้แต่ละตัวจะนำความรู้สึกที่ตื่นเต้น แต่เมื่อใช้ไปนานๆ ก็จะพบบกพร่องของตัวบ่งชี้ แล้วก็จะมีการเปลี่ยนไปใช้ตัวบ่งชี้ใหม่อีก ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งประสบการณ์เบื่อหน่าย
การลดลงของการใช้ตัวบ่งชี้
เราสามารถสังเกตได้ว่าตัวบ่งชี้ที่นักเทรดใหม่ใช้มีมากมาย อย่างไรก็ตาม นักเทรดที่มีประสบการณ์มักใช้ตัวบ่งชี้น้อยลง และสำหรับนักเทรดที่มีความชำนาญ อาจเหลือเพียงแค่กราฟพลาสเตอร์ หรืออาจจะลดทอนให้เหลือเพียงแค่ราคาตัวเลขเพียงอย่างเดียว ก็เพียงพอ นี่คือกระบวนการของการปล่อยวาง
ถึงจุดสิ้นสุดของการเรียนรู้
เมื่อเราเข้าใจในธรรมชาติของการเทรดมากยิ่งขึ้น เราจะพบว่าตัวบ่งชี้ที่จำเป็นนั้นมีน้อยลง และไม่ใช่แค่ "มือไม่มีมีด แต่ใจมีมีด" แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งจะเป็น "มือไม่มีมีด ใจไม่มีมีดเลย" ในที่สุดเราจึงต้องปล่อยวางอย่างแท้จริง ในใจรู้สึกว่าว่างเปล่า แต่กลับรู้สึกเต็มเปี่ยม
บทสรุป
เพื่อเรียนรู้มีความก้าวหน้าในทุกวัน เพื่อให้เข้าใจจะสูญเสียในทุกๆ วัน สูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่า จนกระทั่งไม่มีการกระทำที่ทำให้เกิดการกระทำทั้งหมด
ความคิดเห็นของผู้ใช้
ยังไม่มีความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น